Kody odpowiedzi HTTP a pozycjonowanie

Przekierowanie 301 jest zalecane w sytuacji, gdy jeden adres URL musi zostać na stałe przekierowany na inny. W praktyce oznacza to, że Googlebot i użytkownik zostaje przeniesiony na nowy adres URL. Co ważne, dzięki przekierowaniu 301 siła linków zwrotnych starej strony jest nadal przekazywana na nową podstronę, a kod HTTP 301 wysyła robotom sygnał o konieczności przeindeksowania witryny. Status ten jest dla użytkownika trudny do zauważenia, ponieważ adres URL w pasku strony zmienia się automatycznie.

Przekierowanie 301 bywa nazywane „najlepszym przyjacielem” specjalisty SEO. Jest przydatne w wielu sytuacjach, takich jak na przykład:

• migracja serwisu na nową domenę,
• wdrożenie certyfikatu SSL i przeniesienie strony z wersji http na https,
• błędy 404 (więcej na ich temat przeczytasz w dalszej części artykułu) spowodowane na przykład przez usunięcie niedostępnych w sklepie produktów; dzięki przekierowaniu 301 możliwe jest skierowanie ruchu na stronę o powiązanej zawartości, na przykład podstronę kategorii,
• duplikowanie się stron w wersji www i bez.

Należy jednak podkreślić, że nigdy nie ma pewności, że stronie zaindeksowanej po przekierowaniu uda się odzyskać pozycję strony wyjściowej.

Praktyki przydatne podczas wdrażania przekierowań 301 to:

• sprawdź, czy strona docelowa ma status 200,
• upewnij się, że linki zwrotne ze strony początkowej są prawidłowe,
• zminimalizuj automatyczne przekierowanie 301 na stronę główna dla wszystkich błędów 4xx,
• jeżeli strona ma zostać usunięta, ale posiada wartościowe backlinki, lepiej zastosować przekierowanie.

Kod HTTP 302 to w praktyce przekierowanie tymczasowe, czyli użytkownicy i boty Google’a są po odwiedzeniu danej podstrony przenoszeni na nową podstronę z tą różnicą, że przekierowanie 302 nie przekazuje mocy linków. Dlatego nie powinno być stosowane w przypadku trwałych zmian. Kod 302 nie wysyła też Googlebotom informacji o konieczności aktualizacji indeksu serwisu. Będą one nadal próbowały indeksować oryginalną stronę. Warto monitorować, czy http 302 odnotowane w Twoim serwisie jest rzeczywiście tymczasowe.

Praktyki przydatne podczas wdrażania przekierowań 302:

• należy ich używać tylko tymczasowo, na przykład gdy na danej podstronie trwają prace konserwacyjne,
• nie stosuj HTTP 302 dla zawartości, które zostały trwale usunięte lub przeniesione,
• jeśli przekierowanie 302 stanie się trwałe, zastąp je 301.

Kod odpowiedzi 307 to przekierowanie bardziej szczegółowe od 302 i jest ono wykonywane przez przeglądarkę, a nie serwer. Rolę tymczasowego przekierowania początkowo miało pełnić 302. Jednak większość klientów, m.in. przeglądarki Chrome, Firefox, zmieniła metodę żądania HTTP z POST na GET. Przekierowanie 307 było wynikiem aktualizacji HTTP. Zaleca się, aby przekierowanie 307 było używane, gdy rzeczywiście ma być tymczasowe, podczas gdy przekierowanie 302 powinno być stosowane, gdy chcesz, aby „stary” adres URL, który przekierowujesz, wyświetlał się również w SERP-ach.

Status HTTP 404 jest jednym z najczęściej występujących błędów i oznacza, że serwer nie znalazł żądanej strony dla danego adresu URL, co w praktyce może wskazywać, że dana podstrona nie istnieje lub użytkownik wpisuje błędny adres, lub wchodzi z błędnego linku. Czasem zamiast strony z komunikatem może wyświetlać się witryna z niewielką ilością treści czy też całkowicie pusta. Błędu 404 nie należy lekceważyć, ponieważ z jednej strony Googlebot może zrozumieć, że strona nie powinna być indeksowana i usunie ją z indeksu. W ten sposób pozbędziesz się również mocy znajdujących się na niej linków zwrotnych. Z drugiej strony roboty Google’a w ten sposób mogą indeksować nieistniejące URL-e zamiast zajmować się indeksowaniem innych działających w obrębie Twojej witryny podstron.

Czasem jednak błąd 404 może paradoksalnie pomóc Twojemu SEO, zresztą sam Google nie traktuje tego kodu odpowiedzi jako szczególnie szkodliwego, ponieważ uniemożliwia indeksowanie błędnych adresów URL lub nieistniejących treści. Nadużywanie jednak takiego statusu w serwisie może skutkować wyższym współczynnikiem odrzuceń i utratą ruchu, a to już realne zagrożenie dla witryny. Dlatego z perspektywy UX warto stworzyć dedykowaną podstronę, która będzie informować użytkownika o występującym problemie.

Komunikat o błędzie 404 w serwisie onet.pl

Warto również zwrócić uwagę na pozorne kody błędów 404, które występują, gdy użytkownik jest kierowany na podstronę z informacją, że strona nie istnieje (może być ona tez pusta lub z niewielką ilością treści), gdy tymczasem wyświetla się na niej kod HTTP 200. To niezalecana praktyka w zarządzaniu stroną. Jeśli Googleboty wykryją takie przypadki, wyświetli się o tym informacja w Google Search Console w raporcie Stan.

O czym należy pamiętać w przypadku kodu HTTP 404?

• linki znajdujące się na stronie z błędem 404 są uwzględniane w linkowaniu wewnętrznym, dlatego zaleca się ich poprawienie, aby "nie rozmywać" wewnętrznej mocy linków na korzyść tych znajdujących się w stopce i menu oraz by nie marnować crawl budgetu,
• strona z komunikatem 404 powinna być zablokowana przed indeksacją poprzez meta tag robots „noindex”,
• nie jest wskazane blokowanie dostępu do strony zawierającej błąd 404 przez plik robots.txt,
• nie należy automatycznie przekierowywać każdego 404 za pomocą kodu HTTP 301.

Tak w jednym z wpisów na Twitterze John Mueller mówi o przekierowywaniu adresów 404:

Rzadko używany błąd 410 (głównie dlatego, że wiele osób po prostu nie zna dobrze jego przeznaczenia) oznacza, że żądana strona nie jest już dostępna. W odróżnieniu od kodu HTTP 404 wskazuje, że została ona trwale usunięta i nie będzie już zastąpiona innymi zasobami. Googlebot otrzymuje więc jasno sformułowany komunikat.

Jaki wpływ na SEO ma błąd 410?

Co prawda, można ręcznie usuwać strony z indeksu, ale kod HTTP 410 może pomóc usprawnić ten proces.

• w przeciwieństwie do kodu HTTP 404 Google od razu uwzględnia otrzymaną w statusie 410 informację i usunie jak najszybciej z indeksu stronę, choć jak przyznaje nie zawsze zadzieje się to od razu, ponieważ boty indeksujące mogą jeszcze się upewniać, że strona faktycznie nie istnieje,
• status odpowiedzi 410 jest więc lepszym rozwiązaniem, gdy chcesz szybko usunąć z indeksu daną podstronę; trzeba jednak pamiętać, że taki HTTP kod jest również obarczony większym ryzykiem w przypadku błędu, ponieważ jest to działanie celowe,
• dostęp do strony 410 nie powinien być blokowany przez plik robots.txt,
• należy pamiętać o poprawieniu lub usunięciu wszystkich linków kierujących do HTTP 410.

Kod odpowiedzi HTTP 503 oznacza, że serwer jest niedostępny i użytkownik widzi komunikat, aby spróbował odwiedzić witrynę później. Powodem może być tymczasowe przeciążenie serwera lub jego konserwacja. Błąd 503 informuje wyszukiwarki, że przetwarzanie żądania zostało celowo wstrzymane, a strona będzie wkrótce dostępna, ponieważ problem techniczny jest krótkotrwały. To również sygnał dla Googlebotów, aby nie usuwały z indeksu danego adresu URL. Jeśli jednak błąd 503 będzie się długo utrzymywał na stronie, to roboty mogą go zacząć postrzegać jako trwały i może dojść do deindeksacji strony. Dlatego tak ważne jest szybkie rozwiązanie przyczyn błędów 503.

Komunikat o błędzie 503 w serwisie home.pl